İslam dininin temeli tevhid ilkesine yani Allah’ın birliği inancına dayanır. Bu ilke, Kelimei Tevhid ve Kelimei Şehadet cümlelerinde özet bir şekilde ifade edilir. “Lâ ilâhe illallah Muhammedün resûlullah” olan Kelimei Tevhid, “Allah’tan başka ilâh yoktur, Muhammed O’nun elçisidir” anlamına gelir. Kelimei Şehadet ise, “Eşhedü en lâ ilâhe illâllah ve eşhedü enne Muhammeden abduhû ve resûluh” cümlesidir ve “Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in O’nun kulu ve elçisi olduğuna şahitlik ederim.” anlamındadır.
Tevhid ilkesi, Allah’ın zâtında, sıfatlarında ve fiillerinde tek ve eşsiz olmasıdır. Allah’ın zâtında bir olması, O’nun tek olması, eşi ve benzerinin ya da zıddının bulunmaması demektir. Allah’ın sıfatlarında bir olması, O’nun sahip olduğu özelliklerin başka hiç kimsede bulunmaması anlamına gelir. Örneğin; Allah’ın hayat sıfatına sahip olması ile canlı varlıkların hayata sahip olması birbiriyle aynı değildir. Allah’ın hayatı, başka biri tarafından verilmeyen, başlangıcı ve sonu olmayan, nefes alma vb. şartlara ihtiyaç duymayan bir sıfattır. Bazı sıfatlar da vardır ki sadece Allah’a aittir. Yoktan var etmek, başlangıcı ve sonu olmamak, başka hiçbir şeye ihtiyacı olmamak, herkesin O’na muhtaç olması gibi… Allah’ın fiillerinde bir olması ise, kâinatı yoktan var edenin ve idare edenin sadece Allah oluşudur.
Allah’tan başka tanrılar kabul etmek, Allah’tan başkasına dua ve ibadet etmek, Allah’tan başkasının gelecekle ilgili haberleri bildiğine inanmak, sadece O’na gösterilebilecek saygı ve hürmeti başka varlıklara da göstermek tevhid ilkesine aykırıdır.