Reenkarnasyon gibi karmaşık ve çoğu kere açıklanması zor bir inancı ortaya çıkaran pek çok sebep olabilir. İnsanın ölümsüzlük isteği belki de bu konudaki en temel varsayımdır.17 Ölümün bir yokluk olmayıp sonrasında başka bir hayatın varlığı bütün semavî dinlerde mevcut yerleşik bir inançtır. Ancak bu inanca varamamış ya da bir şekilde uzak kalmış olanlar, ölümsüzlük isteklerini ifade etmek için “yeniden doğuş” inancını geliştirmişler ve buna da reenkarnasyon adını vermişlerdir.18 Başka bir deyişle bu inanç, âhiret hayatını kabul etmeyenlerin, ölüm sonrası hayata ilişkin kaygılarından kurtulmak ve kendilerini bir şekilde teselli etmek için uydurdukları bir inançtır.
Bu icatlarıyla bir yandan sözde ölümsüzlüğün çaresini bulmuşken, diğer taraftan da her türlü mükellefiyet ve sorumluluktan uzak olarak, istedikleri şekilde hayat sürmüşlerdir.19 Diğer taraftan reenkarnasyon inancı, âhiretin varlığına inanmayan insanların, ruhlarında taşıdıkları sonsuzluk isteğini dindirmek için çaresizce çırpınışlarını da ifade etmektedir.
Diğer taraftan reenkarnasyon inancına götüren başka bir sebep de dünya yaşamında süregelen, zulüm, haksızlık ve eşitsizliklerdir. Karşı karşıya gelinen bütün bu haksızlıkların telâfisi için, yeniden bedenlenmenin gerekli olduğu düşünülmektedir. Bunun için çoğu kere tekrar tekrar pek çok bedenlenme gerekmektedir. Böylelikle reenkarnasyoncular, yeniden doğuşla işlenen sözde kötülük problemine mantıklı bir açıklama getirmektedirler. Bunun böyle olmadığını eleştiriler bölümünde dile getireceğiz.
Diğer taraftan, reenkarnasyon düşüncesi aslında çağdaş insanın her şeyi gözlemlenebilir ve maddî olanda tüketen bakış açısına ve her çeşit materyalist düşünceye bir başkaldırı olarak ortaya çıkmıştır. Bu yönüyle de aynı çizgide hareket eden ruhçu akımın yan ürünüdür. Modern dünyanın ve hızla gelişen teknolojinin oluşturduğu sanal dünyadan, materlayist düşüncenin sunduğu hayat tarzından bıkan insan, çareyi ruhçu akımlarda aramayı denemiştir denilebilir.