Orucun bir tek rüknü vardır, o da şafağın sökmesinden güneşin batışına kadar orucu bozan şeylerden uzak durarak Allah’a ibadet etmektir.
Burada şafakla kastedilen birinci şafak değil, ikinci şafaktır.
İkinci şafak, birinci şafaktan şu özellikleriyle ayrılır:
İkinci şafak ufukta enine doğru olur, birinci şafak ise boyuna doğru olur. Yani birinci şafak doğudan batıya doğru uzanır, ikinci şafak ise kuzeyden güneye doğru uzanır.
İkinci şafaktan sonra karanlık olmaz, aksine güneş doğuncaya kadar aydınlık artarak devam eder. Birinci şafakta ise bir ışık göründükten sonra tekrar karanlık başlar.
İkinci şafağın beyazlığı ufukla bitişiktir. Birinci şafakta ise onunla ufuk arasında bir karanlık vardır.
Birinci şafağın dinde hiçbir hükmü yoktur. Onunla ne sabah namazının vakti girer, ne de imsak vakti girer. İkinci şafak böyle değildir.