Sözlükte oruç/sıyam sadece tutmak demektir. Araplar her türlü tutma işini savm diye isimlendirirler. Hatta kişinin kendisini konuşmaktan tutmasına da savm derler.
Allah Teala şöyle buyurdu:“Eğer insanlardan birini görürsen de ki: Ben çok merhametli olan Allah’a oruç adadım; artık bugün hiçbir insanla konuşmayacağım.” (Meryem: 19/26)
Bir hareketten tutulmaya/alıkonulmaya da sıyam denilir. Nitekim şair şöyle demiştir:
“Tutulan/sıyamu atlar ve tutulmayan/ğayru saimetin atlar vardır; tutulmayanlar tozduman altındadır, diğerleri gemlerini geverler.”
Orucun şer’î (dinî) anlamına gelince: “Kişinin niyet ederek ikinci fecrin doğuşundan güneşin batışına kadar orucu bozan şeylerden kendisini uzak tutmasıdır.
Bazıları da orucu şöyle tarif etmişlerdir: Özel bir vakitte, özel bir şahsın, özel/belli şeylerden kendisini özel bir şekilde tutmasıdır.