Ebu Hureyre’den ve Abdullah bin Ömer’den nakledilen ve kadınları “uğursuzluk” ile ilişkilendiren bir hadis ise şöyledir:
Uğursuzluk üç şeydedir: Kadında, evde ve atta.
Bu hadis, Buhari gibi önem atfedilen kaynaklarda “sahih” olarak nakledilmiştir. Peki, bu hadis, yukarıda bahsettiğimiz Kuran’a, akla ve fıtrata uygunluk kriterleri açısından ele alınınca ne kadar güvenilir sayılabilir? İlk önce, Kuran’da hiçbir şeye uğursuzluk yüklenmediğini söylemek zorundayız. Ayrıca akla aykırı bu iddiayı destekleyecek hiçbir gözlemsel veri de mevcut değildir.
Bazı şeyleri uğursuz sayma, İslami kaynaklara, cahiliye dönemi uygulamalarından girmiştir. Örneğin eski Arap adetlerinde bir kişi seyahate gideceği zaman veya bir şey yapmaya niyetlendiği zaman bir kuş salardı. Kuş sağa giderse o işin hayırlı olduğuna sola giderse de hayırsız olduğuna karar verilirdi. Bilindiği gibi bu tür uygulamalar, Peygamberimiz ve Kuran tarafından eleştirilmiştir.
Ayrıca, hadis literatürünü iç tutarlılık açısından incelersek, bu hadisle çelişen birçok başka hadisin olduğuna da tanıklık ederiz. Örneğin Peygamberimizin “Uğursuzluğa inanmak şirktir” dediği başka bir rivayette aktarılmıştır.130 Buhari’de “İslam’da uğursuz sayma yoktur” diye uğursuzluğu reddeden hadis de mevcuttur. Bunlara ek olarak, Ebu Hureyre’den nakledilen birçok hadise “İyi bir dinleyici değil ve kendisine soru sorulduğunda yanlış cevaplar veriyor” şeklinde itiraz eden Hz. Ayşe’nin, bu aktarımına da muhalefet ettiği bilinmektedir. Hz. Ayşe’ye Ebu Hureyre’nin, Peygamberimizin “Uğursuzluk üç şeydedir: Kadında, evde ve atta” dediği nakledilince Hz. Ayşe’nin öfkeyle ayağa fırlayıp: “Ebu Hureyre dersini iyi öğrenmemiş. Bizim eve Peygamber tam bir cümlenin ortasındayken geldi ve sadece son kısmını duydu. Peygamber, Allah, Yahudileri yalanlamaktadır; onlar üç şey uğursuzluk getirir: ev, kadın ve at demişlerdi”133 dediği nakledilmiştir.
Kuran’ın hiçbir ifadesinden onay almayan, akla aykırı olan, uğursuzluğu reddeden birçok hadisle çelişen, ayrıca yanlış aktarımının nasıl olduğu Hz. Ayşe tarafından açıklanıp düzeltilen kadını uğursuzluk ile ilişkilendiren hadis, tüm bunlara rağmen yine de “sahih” damgasıyla kitaplarda durmakta, kadınları aşağılayanlar tarafından kullanılmaktadır. Bu da, hadis literatürünün zan olduğunu ve bu literatürden hareketle Kuran’da olmayan anlayışların oluşturulmaması gerektiğini bir kez daha göstermektedir. Ayrıca bu literatürün Kuran, akıl, fıtrat ve iç tutarlılık süzgeçlerinden geçirilmesinin önemini bir kez daha gözler önüne sermektedir.