Meşru bir mazereti olmaksızın kasten Ramazan orucunu terkeden kimse büyük bir günah işlemiş olur. Alimlerin görüşlerinden sahih olanına göre bundan dolayı tekfir edilmez. Allah’a tevbe etmesi ve bunları kaza etmesi gerekir.
Farz olduğunu inkar etmeyip de sadece önemsemediği ve tembellik ettiği için tutmadığı zaman orucu terketmenin en büyük küfür (yani kişiyi dinden çıkaran küfür) olmadığına delalet eden pek çok delil vardır.
Yukarıda da geçtiği gibi meşru bir mazereti bulunmaksızın kazayı diğer Ramazana kadar geciktirdiği zaman ayrıca herbir gün için bir yoksulu doyuracak miktarda fidye vermesi gerekir.
Zekatı terketmek ve gücü yettiği halde haccı terketmek de böyledir. Bunların farz olduklarını inkar etmedikleri zaman bu terklerinden dolayı tekfir edilmezler.
Geciktirdikleri için samimi bir şekilde tevbe ederek geçmiş yılların zekatını vermeleri ve yapmadıkları haccı eda etmeleri gerekir. Bunun delili, bu konudaki şer’î delillerin genel hükmüdür. Bu şer’î deliller haccın ve zekatın farziyyetini inkar etmedikleri zaman onların kafir olmadıklarına delalet etmektedir.
Zekatı terkeden kimsenin kıyamet günü malıyla kendisine işkence edileceğini, sonra cennete gidecekse de, cehenneme gidecekse de yolunun gösterileceğini haber veren hadis de bunun delillerinden biridir.