Buna cevap olarak biz deriz ki, oruçlunun günün başında ve sonunda misvak kullanması sünnettir. Zevalden sonra oruçlunun misvak kullanmasının mekruh olduğunu söyleyen kimsenin elinde sağlam bir delil olduğunu bilmiyorum. Çünkü misvak kullanmanın meşruiyyetinin delilleri geneldir, bir istisnası yoktur.
Buhari Sahih’inde Amir İbn Rabia’nın Radıyallahu anh şöyle dediğini rivayet etti: “Ben Rasulullahı Sallallahu aleyhi vesellem sayamayacağım kadar defalarca oruçlu iken misvak kullandığını gördüm.”
Buna göre başkaları için meşru olduğu gibi oruçlununda misvak kullanması meşrudur.
Oruçlunun macun ve fırça kullanmasına gelince bu şu iki durumdan hali değildir: Birincisi macunun mideye gidecek kadar kuvvetli olması ve kontrol edilmesinin mümkün olmamasıdır. Bu, sakıncalıdır ve kullanılması caiz değildir. Çünkü orucun bozulmasına yol açar. Harama yol açan şey, haramdır.
Lekit İbn Sabre’nin rivayet ettiği hadiste Peygamber ona şöyle buyurmuştur: “(Abdest alırken) oruçlu olmadıkça burna su almada mübalağa et.”
Peygamber Sallallahu aleyhi vesellem burna su alırken mubalağa yapılmasından (suyun bol kullanılmasından) sadece oruç durumunu istisna etti. Çünkü oruçlu iken burna su almada mübalağa ettiği zaman su karına gidebilir. Bununla da oruç bozulabilir.
Biz deriz ki: Fırça ve macun midesine nufuz edecek kadar güçlü/ etkili olduğu zaman bu durumda onu kullanması caiz değildir veya asgari miktarda kullanmalıdır.
Biz deriz ki: Bu, mekruhtur. Ancak bu derece kuvvetli olmadığı ve bu ikinci durumda ondan sakınmak mümkün olduğu zaman kullanmasında bir sakınca yoktur. Çünkü ağzın içi vücudun dışı hükmündedir. Bu sebeple kişi ağzını su ile çalkaladığı zaman bunun orucuna bir zararı olmaz. Şayet ağzın içi vücudun içi hükmünde olsaydı oruçlunun ağzını çalkalaması yasaklanırdı.