Allah Teala’nın; “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakınasınız diye oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi size de farz kılındı.” (Bakara, 183) ayetini okuduğumuz zaman orucun farz kılınışındaki hikmetin Allah’a karşı gelmekten sakınmak ve O’na kulluk etmek olduğunu anlarız. “Allah’a karşı gelmekten sakınmak” diye tercüme edilen “takva” haramları terk etmektir. Mutlak (yalın) olarak kullanıldığı zaman hem emredilen şeyleri yapmayı, hem de yasaklanan şeyleri terketmeyi kapsar. Peygamber Sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurmuştur: “Oruçlu yalan sözü, yalanla amel etmeyi ve cehaleti bırakmadıkça Allah’ın onun yemesini ve içmesini bırakmasına ihtiyacı yoktur.”
Buna göre bir oruçlunun haram kılınan sözlerden ve fiillerden mutlaka uzak durması gerekir. Oruçlu, insanlarını gıybetini yapmaz, yalan söylemez, dedikodu yapmaz, haram ticaret yapmaz ve bütün haramlardan uzak durur. Bir kimse mübarek bir ayda bunu yaptığı zaman yılın diğer aylarında da kendisini istikamet üzere tutacaktır. Fakat maalesef oruç tutanların pek çoğunun oruçlu halleri ile oruçsuz halleri arasında bir fark yoktur. Onlar yalan, aldatma gibi yalan sözleri adetleri üzere yapmaya devam ediyorlar. Üzerlerinde orucun vakarı hissedilmiyor. Bu fiiller orucu bozmuyor fakat sevabını azaltıyor. Bazan da Allah korusun oruç sevabının tamamı zayi oluyor.