Şüphesiz misvak kullanmak, teşvik edilen nebevi bir sünnettir. Bunda büyük bir fazilet vardır. Peygamberin hem fiili ile hem de sözü ile sabittir.
Abdestten önce misvak kullanmak, namazda misvak kullanmak, Kur’an okurken, ağzın kokusu değiştiğinde ve uykudan kalkınca misvak kullanmak gibi özellikle misvak kullanmanın meşru kılındığı ve ihtiyaç olduğu yerlerde misvak kullanmak ve bu sünneti muhafaza etmek gerekir. Nitekim Peygamber Sallallahu aleyhi vesellem böyle yapmıştır.
Buralarda misvak kullanmak gereklidir. Her vakit misvak kullanmak sünnettir. Başkaları için müstehap olduğu gibi misvak kullanmak oruçlu için de müstehaptır. Oruçlunun misvak kullanması gündüzün başında da, sonunda da müstehaptır.
Gündüzün sonunda misvak kullanılmaz diye gelen haberin Peygamberden geldiği kesin değildir.
Aksine Peygamberden Sallallahu aleyhi vesellem kesin olarak gelen haber csahabilerinden birisinin söylediği şu sözdür: “Ben Rasulullahı Sallallahu aleyhi vesellem sayısını bilmediğim kadar defalarca oruçlu iken misvak kullandığını gördüm.” Dolayısıyla misvak kullanmak oruçlu için de, başkası için de müstehaptır. Fakat misvak kullanırken, diş etlerini yaralayacak ve ordan kan çıkaracak veya misvakın ağzında parçalanarak dağılmasına sebep olacak şekilde aşırı gitmekten de sakınmak gerekir. Böyle bir şey olduğu zaman da onu dışarı atmalıdır, misvakı yumuşaklıkla kullanmalıdır.