Peygamber Efendimizin (s.a.s.) Müslümanların birbirlerini kâfirlikle itham etmeleri ile ilgili sözlerinden bazıları şöyledir:
“Kim bir insanı kâfir diye çağırırsa yahut öyle olmadığı hâlde ‘ey Allah düşmanı’ derse, söylediği söz kendisine döner.”
“Mümine lânet etmek onu öldürmek gibidir. Bir mümini küfür ile itham eden onu öldürmüş gibi olur.”
“Bir insan Müslüman kardeşine ‘ey kâfir’ diye hitap ettiği zaman, ikisinden biri bu sözü üzerine almış olur. Şayet söylediği gibi ise küfür onda kalır, değilse söyleyene döner.”
Peygamber Efendimizin (s.a.s.) bu uyarılarına dikkat edildiğinde, Müslüman olarak tanınan birine Müslüman olmadığını ima etmek bile yanlıştır. Sanal ya da gerçek ortamda bir Müslümana “Allahsız”, “kitapsız” vb. demek, ona söylenebilecek en ağır sözlerden biridir. Bu nedenle Müslümanların bu ve buna benzer kelimeleri dillerinden tamamen uzaklaştırmaları gerekir. Genel kural bu olmakla birlikte, dil alışkanlığı, dil sürçmesi, sözünün nereye gittiğinin farkında olmama, dalgınlık vb. bir nedenle ve karşısındakinin kâfir olduğunu kastetmeksizin “Allahsız” demek kişiyi İslam dairesinden çıkarmaz. Ancak, bu tür sözleri kullanmamaya, alışkanlık hâline getirmemeye dikkat etmek gerekir.