İslam dininin asli unsurlarından olan inanç esaslarından (Allah’a, meleklere, kitaplara, peygamberlere, ahiret gününe, kader ve kazaya iman) birini dahi reddetmek, Allah’a ortak koşmak, O’nu baba olmak gibi şanına yakışmayan sıfatlarla vasıflandırmak, Allah’ın cimri olduğunu söylemek, O’ndan başkasına dua ederek isteklerde bulunmak, Allah’ın sıfat ve isimleriyle alay etmek, peygamberleri ilah mertebesine çıkarmak ya da tam tersine onlarla alay etmek, meleklerle alay etmek toplumumuzda özellikle Azrail (a.s.) ile ilgili alaycı ifadeler sıklıkla dillerde dolaşmaktadır ya da onları ayıplayıp küçük görmek, Kur’anı Kerim’in bir ayetini dahi inkâr etmek, alaya almak ya da ayetin apaçık olan hükmünü reddetmek, reenkarnasyona inanmak ahireti inkâr anlamına geldiği için kişiyi İslam dairesinden çıkarır.1 Bunlara ilave olarak farz ya da haram oluşu kesin delillerle bilinen hususlardan birini, birkaçını ya da tamamını reddetmek veya hafife almak, önemsememek, beğenmemek ya da farzlarla/haramlarla alay etmek kişiyi dinden çıkarır. Bu anlama gelecek sözleri dinden çıkmak amacı ile olmasa da kalben inanarak bilinçli bir şekilde söyleyen kişi İslam dairesinden çıkar.
Kişiyi dinden çıkarabilecek sözlere örnek olarak şunları verebilmemiz mümkündür: “Seni Allah’tan daha çok seviyorum”, “Allah gelse seni elimden alamaz.”, “Bu zamanda namaz mı kılınır, hangi devirde yaşıyoruz.”, “Namaz bir egzersizdir, bizim namaza ihtiyacımız yok”, “Allah bizim yapıp ettiklerimize karışamaz”, “Benim şeyhim peygamberden daha üstündür” vb.
İman, kalp ile ilgili bir husus olmakla birlikte, imanın ifade edilmesinde ve insanın mümin olarak kabul edilmesinde dilin önemli bir sorumluluğu vardır. Kalp iman ettikten sonra dil istediğini söyleyemez. Sözlerimiz, kalbimizdeki imana aykırı olamaz. Yukarıda zikrettiğimiz ve benzeri imana zarar verebilecek söz ve davranışlardan uzak durma konusunda Müslümanlar hassas olmak zorundadır. Özellikle de İslam’ın kutsal kabul ettiği unsurların alaycı bir şekilde konuşmalarda yer alması müsamaha ile karşılanabilecek bir husus değildir. Kişinin imanına zarar veren sözleri söylemesinden sonra hemen tövbe ederek Kelimei Şehadet getirmesi gerekmektedir.