Berâ İbn Âzib (r.a.) diyor ki; Resûlullah (s.a.s.) yatmadan önce abdest alıp şöyle dua edilmesini tavsiye etti:
Okunuşu: “Allâhümme eslemtü nefsî ileyke ve veccehtü vechî ileyke ve fevvadtü emrî ileyke ve elce’tü zahrî ileyke, rağbeten ve rehbeten ileyke, lâ melcee ve lâ mencâ minke illâ ileyke. Âmentü bikitâbike’llezî enzelte ve binebiyyike’llezî erselte.”
Anlamı: “Allah’ım! Kendimi sana teslim ettim. Yüzümü sana çevirdim. İşimi sana ısmarladım. Rızanı isteyerek, azabından korkarak sırtımı sana dayadım, sana sığındım. Sana karşı yine senden başka sığınak yoktur. İndirdiğin kitaba ve gönderdiğin peygambere inandım.” (Buhârî,
De’avât, 6, 7, 9; Müslim, Zikir ve Dua, 5657; Ebû Dâvud, Edeb, 98; Tirmizî, De’avât 16; İbn Mâce, Dua, 15)
Hz. Âişe (r.a.) diyor ki; “Resûlullah (s.a.s.), her gece yatağına yatacağı zaman avuçlarını birleştirir, besmele çekerek sırasıyla:
Okunuşu: “Kul hüvallâhü ahad. Allâhü’ssamed. Lem yelid ve lem yûled. Ve lem yekün lehû küfüven ahad.”
Anlamı: “De ki: O, Allah’tır, bir tektir. Allah Samed’dir. (Her şey O’na muhtaçtır, O, hiçbir şeye muhtaç değildir.) O’ndan çocuk olmamıştır (Kimsenin babası değildir.) Kendisi de doğmamıştır (kimsenin çocuğu değildir.) Hiçbir şey O’na denk ve benzer değildir.”
Okunuşu: “Kul e’ûzü biRabbi’lfelak.
Min şerri mâ halak.
Ve min şerri ğâsikın izâ vekab.
Ve min şerri’nneffâsâti fi’l‘ukad.
Ve min şerri hâsidin izâ hased.”
Anlamı: “De ki: Yarattığı şeylerin şerrinden, karanlığı çöktüğü zaman gecenin şerrinden, düğümlere üfleyenlerin şerrinden, haset ettiği zaman hasetçinin şerrinden, sabah aydınlığının Rabbine sığınırım.”
Okunuşu: “Kul e’ûzü biRabbi’nnâs.
Meliki’nnâs. İlâhi’nnâs.
Min şerri’lvesvâsi’lhannâs.
Ellezî yüvesvisü fî sudûri’nnâs.
Mine’lcinneti ve’nnâs.”
Anlamı: “De ki: Cinlerden ve insanlardan olup, insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvesecinin şerrinden, insanların Rabbine, insanların Melik’ine, insanların İlâh’ına sığınırım.”
Sûrelerini okur, ellerine üfler, sonra da ellerinin uzanabildiği yere kadar vücuduna sürerdi. Bu işlemi yapmaya önce başından başlar, yüzüne ve vücudunun ön taraflarına mesh ederdi. Bunu üç defa yapardı.”
Yine Hz. Âişe (r.a.) diyor ki; Resûlullah bu sûreleri (Muavvizeteyn) gerek kendisi için gerekse herhangi bir ağrı ve acısı olan diğer insanlar için de okur ve Allah’tan şifa dilerdi.” (Buharî, De’avât, 12; Müslim, Selâm, 5051; Ebû Dâvud, Edeb, 98)
Ebû Hüreyre (r.a.) diyor ki; Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdu: “Biriniz istirahat için yatacağı zaman şöyle dua etsin:
Okunuşu: “Bismike Rabbî veda’tü cenbî ve bike erfe’uhû, in emsekte nefsî ferhamhâ ve in erseltehâ fehfazhâ bimâ tehfezu bihî ‘ıbâdeke’ssâlihîn.”
Anlamı: “Rabbim! Senin isminle yanımı yatağa koydum. Ve yine senin isminle yanımı yataktan kaldıracağım. Eğer uykuda canımı alacaksan, bana merhamet edip bağışla! Şayet hayatta bırakacaksan, salih kullarını koruduğun şeylerle beni de fenalıklardan koru!”
Peygamberimizin damadı dördüncü halife Hz. Ali (r.a.) diyor ki; “Resûlullah (s.a.s.), bana ve Hz. Fâtıma (r.a.)’ya şöyle buyurdu.
“Yatağınıza girdiğiniz zaman veya istirahate çekildiğiniz zaman; otuz üç defa “Allâhü ekber (Allah en büyüktür)”, otuz üç defa “Sübhânallâh
(Allah’ı noksan sıfatlardan tenzih ederim)”, otuz üç defa da “Elhamdülillâh (Allah’a hamd olsun, her türlü övgü O’na mahsustur) deyiniz.” (Buhârî, De’avât 11; Müslim, Zikr, 80; Ebû Davud, Edeb, 100)
Sahabeden Huzeyfe (r.a.) diyor ki; Resûlullah (s.a.s.) uyumak istediği zaman sağ elini yanağının altına koyarak şöyle derdi:
Okunuşu: “Allâhümme kınî ‘azâbeke yevme teb‘asü ‘ıbâdeke.”
Anlamı: “Allah’ım! Kullarını yeniden dirilttiğin gün beni azabından koru!” (Ebû Davud, Edeb, 98; Tirmizî, De’avât, 18; İbn Mâce, Dua, 15),
Okunuşu: “Allâhümme bismike emûtü ve ahyâ.”
Anlamı: “Allah’ım! Senin isminle ölür, senin isminle dirilirim.”
Hz. Ali (r.a.) diyor ki; Resûlullah (s.a.s.) yatacağı sırada şu duayı okurdu:
Okunuşu: “Allâhümme innî e’ûzü bivechike’lkerîm ve bi kelimâtike’ttâmmâti min şerri külli dâbbetin, ente âhizün binâsıyetihâ.
Allâhümme ente tekşifü’lmeğreme ve’lme’seme.
Allâhümme lâ yühzemü cündüke ve lâ yühlefü va’düke ve lâ yenfe’u ze’lceddi minke’lceddü.
Sübhâneke’llâhümme ve bihamdike.”
Anlamı: “Allah’ım! Kerim olan Zât’ın adına, eksiği olmayan kelimelerin adına, alınlarından tutmuş olduğun hayvanların şerrinden sana sığınırım.
Allah’ım! Sen borcu giderir, günahı kaldırırsın. Allah’ım, senin ordun mağlup edilemez, va’dine muhalefet edilemez. Servet sahibine serveti fayda etmez, servet sendendir.
Allah’ım! Seni hamdinle tesbih ederim.” (Ebû Dâvud, Edeb, 98; bk. İbn Mâce, Dua, 15)
Uykudan Uyanınca Okunabilecek Dualar
Peygamberimizin eşi Hz. Âişe (r.a.) diyor ki; Hz. Peygamber (s.a.s.) geceleyin uyanınca şu duayı okurdu:
Okunuşu: “Lâ ilâhe illâ ente sübhâneke, Allâhümme ve bihamdike, esteğfiruke lizenbî ve es’elüke rahmeteke. Allâhümme zidnî ‘ılmen ve lâ tüziğ kalbî ba’de iz hedeytenî ve heb lî min ledünke rahmeten inneke ente’lvehhâb.”
Anlamı: “Allah’ım! Seni hamdinle tenzih ederim. Senden başka ilâh yoktur. Günahım için affını dilerim ve rahmetini taleb ederim. Allah’ım! İlmimi artır, bana hidayet verdikten sonra kalbimi saptırma. Katından bana rahmet lütfet. Sen lütfedenlerin en cömerdisin.”
Sahabeden Huzeyfe (r.a.) diyor ki; Resûlullah (s.a.s.), uykudan uyandığı zaman;
Okunuşu: “Elhamdülillâhillezî ahyânâ ba’de mâ emâtenâ ve ileyhi’nnüşûr.”
Anlamı: “Bizi uykumuzdan sonra uyandıran Allah’a hamdolsun. Dönüş sadece O’na mahsustur” diye dua ederdi. (Buhârî, De’avât, 78, 16; Müs lim, Zikrذ 59; Ebû Davud, Edeb, 98)
Sahabeden Ebû Hureyre (r.a.) diyor ki; Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdu: “Uykudan uyandığınız zaman şöyle dua edin:
Okunuşu: “Elhamdülillâhillezî âfânî fî cesedî ve radde ‘aleyye rûhî ve ezine lî bizikrihî.”
Anlamı: “Bedenime afiyet veren, rûhumu bana iâde eden ve bana kendisini zikretme imkânı veren Allah’a hamd olsun.”
Peygamber Efendimizin okuduğu ve bizim de okumamızı tavsiye ettiği bu dualarda; alîm, semî’, rab, melik, ilâh, fâtır, vehhâb, hayy, kayyûm, samed ve ahad isimleri zikredilerek yüce Allah’tan, hidayet, af, mağfiret, merhamet, sıhhat, âfiyet, yardım, kötülük ve azaplardan korunma; nefsin, şeytanın, büyücülerin, haset edenlerin, vesvese verenlerin, sabahın, akşamın, gecenin, insanların, cinlerin ve bütün yaratıkların şerrinden Allah’a sığınma söz konusu edilmektedir. Bu istekler, insanların dünya ve ahiret mutlulukları, güven ve huzurları için önemli isteklerdir.