Semavî dinlerde iman esaslarından birini teşkil eden kıyametin ne zaman kopacağını Allah’tan başka kimse bilemez. Kopuşun yani güneş sistemine bağlı gezegenlerin kozmik değişimi hususunda Kur’an’da çeşitli tasvirler yer almaktadır.
Kur’ân-ı Kerim’de kıyametin ansızın kopacağ haber verildikten sonra yapılan tasvirlerin bir kısmı şöyledir: Görevli melek tarafından sûra üflenecek, Allah’ın diledikleri dışında gökte ve yerde bulunan bütün canlılar ölecek, arz ve dağlar yerlerinden oynayıp birbirine çarpacak ve darmadağın olacaktır.
Özellikle Mekkî sûrelerde yer alan bu tasvirlerde yerin dümdüz olacağı ve içinde bulunanları dışarı çıkaracağı, denizlerin birbirlerine karışacağı, göğün yarılacağı,kâğıt gibi dürüleceği,[ ayın yarılacağı ve bu iki gezegenin bir araya getirileceği, yıldızların döküleceği, ışıklarının söndürüleceği, kulakları sağır eden bir sesin duyulacağı, vahşi hayvanların toplanıp bir araya getirileceği beyan edilmektedir. Sûra ikinci üfleyişte ise kabirlerde bulunanların diriltilip mahşere sevkedileceği belirtilir.
Kur’an’da kıyametin kopuşunu tasvir eden âyetlerin bir kısmı şöyledir:
“Güneş katlanıp dürüldüğünde, yıldızlar döküldüğünde, dağlar yürütüldüğünde, gebe develer salıverildiğinde, vahşi hayvanlar toplanıp bir araya getirildiğinde, denizler kaynatıldığında, ruhlar bedenlerle eşleştirildiğinde, diri diri gömülen kız çocuğunun hangi günahtan ötürü öldürüldüğü sorulduğunda, amel defterleri açıldığında, gökyüzü yerinden sıyrılıp koparıldığında, cehennem alevlendirildiğinde ve cennet yaklaştırıldığında herkes önceden hazırlayıp getirdiği amelleri bilecektir.”
“Yürekleri hoplatan büyük felâket! Nedir yürekleri hoplatan o büyük felâket? Yürekleri hoplatan büyük felâketin ne olduğunu sen nereden bileceksin? O gün insanlar, her biri bir tarafa uçuşan küçük kelebekler gibi olacaktır. Dağlar da atılmış renkli yünler haline gelecektir.”
Kıyametin kopmasına yönelik Kur’an’da yer alan tasvirlere benzer beyanlar çeşitli hadis rivayetlerinde de görülmektedir. Meselâ bazı rivayetlerde dünyanın şimdiye kadar geçirdiği ömre nispetle geride kalan ömrünün güne nazaran ikindi ile akşam arasındaki süre kadar olduğu, insanlar yeni doğmuş devesini sağmak, alışveriş yapmak, havuzunu sıvamak gibi günlük işlerini yürütürken kıyametin âniden kopacağı, bu esnada yerin yarılması, ayın ikiye bölünmesi gibi kevnî hadiselerin vuku bulacağı bildirilmektedir.